–Türkiye Cumhuriyeti devlet yönetiminin İslami kurallara göre düzenlenmesini esas alan siyasal İslam, bütün irticai ve radikal unsurların ulaşmak istedikleri nihai hedeftir.

-Bu hedefe ulaşmak için; Cumhuriyetin kurulmasından itibaren, din-siyaset ilişkisine yön vermeye çalışan bu kesim, laik Türkiye olgusu içinde, başlangıçtan itibaren Anadolu’da ortaya çıkan ayaklanmalardan da istifade etmek suretiyle, her türlü ortamda amaçları doğrultusunda eylem yapmışlardır.

-Dün olduğu gibi bugün de, bu kesim, eylemlerini geliştirerek tüm kurum ve kuruluşlarda taban kadrosu oluşturma gayreti içine girmişlerdir. Öncelik ve özellikle:

-Çok partili sisteme geçişi müteakip siyasi beklentileri nedeniyle Atatürk İlke ve İnkılapları aleyhine verilen tavizlerin sonucu olarak, irticai kesim, demokrasi şemsiyesi altında toplum içinde teşkilatlanma çalışmalarına hız vermiş, laik devlet olgusu, yasal bir teminat olmasına rağmen sulandırılmıştır. Bu bağlamda:

-Ulu önder Atatürk’ün ortaya koyduğu çağdaş ve laik Cumhuriyet, tehdit altına girme temayülü göstermiş, T.C.’nin temel nitelikleri yıpratılarak, irticai hareketler, maksatlı bir şekilde desteklenmek suretiyle ülke ve millet, sonu olmayan bir karanlığa çekilmeye çalışılmıştır. Bu durum:

-Bireysel köktendinci faaliyetlerin, kitlesel veçhe kazanmasına neden olmuş ve bu suretle, T.C.’nin kutsal bayrağının yerine, yeşil bayrak çekenler Atatürk’ün manevi şahsiyetine T.C. varlığının temel güvencesi olan ve anayasamızla güvence altına alınmış temel ve ortak değerlerimize saygısızlık yapanların cesaretlendirdiği ve ödüllendirdiği bir vasat olmuştur.

-Otorite boşluğundan istifade ile ortaya çıkan ayrılıkçılık akımları da konuya değer bir boyut getirmektedir. Türk ulusal kimliğini ve Türkiye Cumhuriyeti devletini tanımak istemeyen düşünce sahipleri, laik Türkiye Cumhuriyeti’nin birlik ve bütünlüğüne karşı, nihai hedeflerinden önce birinci adım olarak, daha enternasyonal olan din kimliği altında faaliyetlerini sürdürerek, öncelikle ülkenin siyasal isminin sadece Türkleri değil, tüm bu grupları da içerecek şekilde değiştirilmesine çalışmaktadırlar.

-Ayrıca, genel kitleler tarafından bilinmeyen veya basına sızmayan dış politikanın dışında alınması gereken önlemlerin alınmadığı, Diyanet İşleri Başkanlığı dahil, ülkede din işlerinin tamamıyla kontrolsüz olduğu, hatta kendisini aşamamış birçok akademik olan veya olmayan din adamlarının, nihai hedefi bilerek ve bilmeyerek, temelleri çok önceden atılan bu gelişmelere yardımcı olduğu gözlenmektedir. Ayrıca, “İslam mutlaka iktidar olmalıdır, yönetilemez” ideolojisine sahip üçüncü nesil fanatik ve şovenist köktendincilerin tahminlerinin aksine, çok daha kısa sürede yaygınlaşarak, eylemlerini sürdürdüğü esefle müşade edilmektedir.

-Bunun yanı sıra; diyanetin pasif, yönetmek ve yönetilmekten yoksun kadrosunun, yurtiçinde ve yurtdışında görev yapmamasından ortaya çıkan boşluk, tarikatlar ve Milli Görüş Teşkilatı tarafından doldurulmakta, böylece örgütlenme faaliyetleri hızla artmaktadır.

-Bu durum, tarikatların ve Milli Görüş Teşkilatı gibi kurumların hızla büyümesine ve belirli kitleleri tamamen kontrolü altına almasına imkan sağlamaktadır. Böylelikle anayasanın 136’ıncı maddesinde ifadesini bulan, laiklik ilkesi doğrultusunda bütün siyasi görüş ve düşüncelerin dışında kalarak, icra edilmesi öngörülen din işlerinin, devlete bağlı din adamları ile yürütülmesi kasıtlı olarak De-Facto ile ortadan kaldırılmaya çalışılmaktadır. Gelişen bu durum muvacehesinde:

-Özellikle; son 11 aylık dönem içinde; bazı İslam devletlerince de geliştirilip desteklenen şeriat düzenine dayalı radikal İslami tehdit, laik Cumhuriyeti yıkmaya yönelik faaliyetlerini siyasi, sosyal, ekonomik ve askeri olaylarla entegreli olarak artmıştır. Bu artış:

-Toplumun huzur ve güvenini sarsmış, böylece Türk ulusu ümmet kavramı içinde bölünmeye yüz tutmuştur. İç ayaklanmaya doğru ivme kazanan bu irticai faaliyetler bugün maalesef “suni gündem” söylemleriyle kamufle edilmeye çalışılmaktadır.

-Şimdi müsaadenizle önem ve önceliğine binaen siyasal İslamın gelişimi doğrultusunda irticai faaliyetlerdeki önemli olayları arz edeceğim.

-Haziran 1996 ayında, bugünkü koalisyon hükümetinin oluşturulmasını müteakip irticai kesimin siyasal İslamı gerçekleştirme yolunda başta teşkilatlanma ve kadrolaşma olmak üzere planlı ve hızlı bir ivme ile tüm alanlarda yoğun faaliyetlere giriştiği görülmüştür. Bu kapsamda:

-Laikliğe aykırı söz ve davranışları ile tanınan bazı tarikat liderlerine devrim yasalarına aykırı kıyafetleriyle geldikleri Başbakanlık konutunda yemek verilerek bu çeşit kişilerin devlet katında itibar gördükleri ve eylemlerinin hoş karşılandığı kanıtlanmaya çalışılmış, böylelikle siyasal İslam taraftarı ve sempatizanlarına kimlik kazandırmak maksadıyla; olumlu mesajlar verilmiştir.

-Okullarda öğrencilerin irticanın simgesi haline dönüşen türban ile bulunmalarının laiklik ilkesine aykırı olduğu Anayasa Mahkemesi kararıyla belgelenmesine rağmen, siyasal İslami kesim ve sempatizanları kendilerine oy getirdiği inancıyla hemen her konuşmalarında okullarda ve hatta devlet dairelerinde başörtüsü ile öğrenim görme ve çalışmanın anayasal bir hak olduğu ısrarla iddia edilerek haklı kışkırtmışlar, eylemler düzenlemişler, hatta üniversitelerde rektörlerin başörtüye selam duracağını ileri sürebilmişlerdir. Sözde Adil Düzen kavramı içinde:

-Özellikle belli bir dini görüş ve inanca sahip olanlarla, olmayanlar arasında farklılık ön plana çıkartılmış, bu dini görüş ve inanca sahip olmayanlar, düşmanca hareketlerin hedefi olarak gösterilmiştir.

-10 Kasım 1996 günü Kayseri Büyükşehir Belediye Başkanı, böyle önemli bir günde; “İçim kan ağlayarak bugünkü törene katıldım, bu düzen değişmeli, bekledik biraz daha bekleyeceğiz, gün ola harman ola, Müslümanlar içlerindeki hırsı kini nefreti eksik etmesin” diyebilmiştir.

-Sincan Belediye Başkanı İranlı diplomatların da desteğinde, Sincan’da düzenlediği Kudüs gecesinde salona İslami terörist örgüt liderlerinin büyük boy posterlerini asmış, aydın kesime şeriatı enjekte edeceğini söylemiştir. Bu olaydan sonra Ankara Devlet Güvenlik Mahkemesi’nce tutuklanmasını müteakip, mahkeme kararını, protesto ettiği imajını yaratacak biçimde bir bakan tarafından bizzat ziyaret edilmiştir.

-Tüm bu gelişmeler, görüldüğü üzere ülkemizdeki irticai kesim tarafından gerçekleştirilen planlı bir eylemin neticesidir.

-Bu suretle; demokraside hukukun üstünlüğü ilkesini zedeleyerek, siyasette yönetme ve yönlendirme erkini şahsi menfaatlerine göre siyasal İslam içinde bütünleştirmek isteyen anlayış, toplumun huzur ve güvenliğine yönelik zararlı faaliyetlerini her geçen gün artırmıştır. -Son dönemlerde, basına da yansıyan tarikat olaylarında kendilerini şeyh olarak ilan eden ve sayıları 5 bin civarında olduğu bilinen bu insanların büyük bir yüzdesi Güneydoğu kökenlidir.

-Bu tip insanlar, din kimliği altında ekonomik sıkıntı ve sosyal sınıf farkı karşısında çıkış arayan bölge halkını, kendi saflarına katmak suretiyle siyasal İslamın öncülüğünü yapmaktadırlar.

-Tüm bu gelişmeler dışında Türkiye genelinde gözlenen planlı ve bilinçli münferit faaliyetler ile organize eylemler fevkalade dikkat çekici bir boyut kazanmıştır.

-Böylece; Türkiye Cumhuriyeti’nin demokratik, laik ve sosyal hukuk devlet yapısı yıkılma tehlikesi ile karşı karşıya geldiğinden, konunun hayati önemine binaen 28 Şubat 1997 tarihinde MGK’da görüşülmesi kararlaştırılmıştır.

-MGK’ca alınan kararlar doğrultusunda görsel ve yazılı basındaki gelişmeler olayları tüm çıplaklığı ile ortaya koymasına rağmen, siyasal İslami kesim her alanda cephe oluşturarak kararları uygulatmamak için dayanışma içine girmiştir.

-Oysa ki, alınan bu kararlar Başbakan Yardımcısı tarafından imzalanmış, Hükümet tarafından benimsenmiş önce İçişleri Bakanlığı bilahare Başbakanlık tarafından da benimsenmiş, kararların uygulanması yönünde genelge yayımlanmıştır.

-Ancak geçen üç aylık dönem içinde, göstermelik bazı uygulamalar hariç kararların üzerine gidilmemiş, bilakis kararlar askerlerin dayatması olarak kamuoyuna yansıtılmış ve TSK hedef gösterilmiştir. Bu süre içinde;

-Milli Güvenlik Kurulu’nun aldığı kararlardan 8 yıllık kesintisiz temel eğitime ilişkin karar, kamuoyunda ve irticai kesim içinde en çok tartışılan konu olmuştur.

-Dini eğitim veren eğitim kurumları ile taban oluşturma geliştirme ve siyasal islamı gerçekleştirme avantajını kaybedeceğini değerlendiren irticai kesim, bu kararı tabanına “TSK İmam Hatip Okullarını kapatmak istiyor” şeklinde yansıtarak, yurdun çeşitli yerlerinde protesto mitingi ve toplantılar düzenleyerek, mektup ve imza kampanyaları açarak, TSK’yı din karşıtı bir kurum olarak gösterme çabası içine girmiştir.

-İrticai kesim, 8 yıllık kesintisiz eğitimin İmam Hatip liselerinin orta kısmının kapatılmasını ve velilerin, çocuklarının üzerindeki velayet hakkının alınmasının hedeflendiğini ileri sürerek, eylemlerinde yandaşlarından destek bulmuş ve bu suretle bazı siyasi partiler üzerinde baskı oluşturarak konuyu Meclis gündemine sokmaya çalışmıştır.

-Oysa çağdaş dünyada eğitim ve öğretim bütünlüğü dikkate alındığında 8 yıllık kesintisiz eğitim vazgeçilmez önkoşul olarak ortaya çıkmaktadır.

-Bu bağlamda; Sultanahmet mitingi örneğinde görüldüğü üzere, irtica yanlılarının, MGK kararlarını şiddetle protesto etmenin yanı sıra şeriat özlemlerini dile getiren çeşitli sloganlar atarak, hilafet bayrağı açarak, milletin onur ve şeref timsali olan Türk bayraklarını ise yere serip üzerine oturarak toplumun birlik ve beraberliğine yönelik kışkırtıcı ve bölücü bir görüntü sergilemeleri esefle izlenmiştir. Bunun yanı sıra içlerinde siyasal İslam yanlısı milletvekillerinin de bulunduğu Türk hacı adaylarının Avrupa’dan gelen Milli Görüşçülerle hacda birleşerek şeriat özlemini dile getiren söylemde bulunmaları, dinin siyasete alet edildiğini açıkça ortaya koymuştur.

-MGK kararlarının uygulanmasıyla ilgili İçişleri Bakanlığı tarafından çıkarılan genelgeden sonra izinsiz açılan Kuran kurslarının kapatılması ve Kıyafet Kanunu’na aykırı giyinenlerin toplanması gibi sınırlı, göstermelik bazı uygulamalar yapılmıştır. Ancak başta devlet daireleri olmak üzere türban uygulamalarında artış olduğu müşahade edilmektedir.

-İrticai kesim, izinsiz açılan Kuran kurslarının kapatılma ihtimaline karşılık, kursları vakıflar bünyesinde yeniden organize etme gayretlerine yönelmiştir.

-YAŞ kararı ile TSK’dan ihraç edilen subay ve astsubaylar, özellikle irtica yanlısı kurum ve kuruluşlarda istihdam edilmeye devam edilmiş ve bir vakıf içinde toparlanmalarına yardım edilmiştir. İrticai kesim yanlıları TSK’ya yönelik olarak:

-Gerçekleştirdikleri yoğun propaganda faaliyetleri ile bir taraftan TSK’yı dine karşı göstermeye çalışmışlar, diğer yandan “TSK belli güçlerin değil halkın ordusudur” “Ordu peygamber Ocağıdır” gibi belli çevrelere sıcak mesajlar göndererek, Silahlı Kuvvetlerin emir komuta yapısını yıpratmaya yönelik gayret içinde görünmüşlerdir.

-İrtica yanlısı bir milletvekili; ordu ile halkı karşı karşıya getirmek için, MGK kararlarından 8 yıllık kesintisiz eğitim konusunun kendileri tarafından kasıtlı olarak tırmandırıldığını açıkça ifade etmiştir. Siyasal İslamcı olduğunu belirterek ordunun bir siyasi partiye oy veren 6 milyon siyasal İslamcıyı görmezden gelemeyeceğini, 3 bin 500 PKK’lı ile baş edemeyenlerin 6 milyon İslamcı ile nasıl baş edeceğini ifade ederek tabanına TSK’ya karşı Cihat’a hazırlık mesajı vermiştir.

-Diğer bir irtica yanlısı milletvekili ise Türkiye’nin İsrail’le yapacağı tatbikatları istismar ederek, silahlı kuvvetlerimize ve komutanlarımıza ağır eleştirilerde bulunmuştur. Propaganda yoluyla:

-İrticai kesim sahip olduğu 19 gazete, 110 dergi, 51 radyo ve 20 televizyon istasyonu ile taban geliştirmeye yönelik propaganda faaliyetlerini kesintisiz olarak sürdürmüştür.

-İrticai kesim, 28 Şubat MGK kararları sonrasında propaganda faaliyetlerinin büyük bir kısmını MGK kararlarının engellenmesine teksif etmiştir. Yapılan propaganda çalışmalarında; İslamın emrinde olan imam hatip okulları ve kuran kurslarının kapatılmayacağı, kapatmak isteyenlerin “halk düşmanı” olarak tarih önünde mahkum olacakları, Laiklik ve Atatürkçülüğün Türkiye’nin ilerleme ve gelişmesini engelleyen başlıca etkenler olduğu, Bugünkü rejimin askerlerin dayatması olduğu belirtilmiştir.

-Ayrıca ordunun, milletin inancını birinci derecede düşman olarak nitelediği, laik rejimin kendini koruması için oluşturduğu ordunun yükünü ise Müslüman halkın çocuklarının çektiği ifade edilmiştir.

-Siyasal İslam taraftarlarının sahip oldukları 2 bin 500 dernek, 500 vakıf, binin üzerinde şirket, bin 200 yurt, 800’ün üzerinde özel okul ve dershaneler ile oldukça yüksek bir ekonomik güce kavuşmuş ve bu yöndeki çalışmalarına devam ettiği görülmüştür. Bu bağlamda;

-Devlet bütçesinden vakıflara yardım adı altında büyük ölçüde parasal destek sağlanmıştır.

-Millî Görüşçüler, Milli Gençlik Vakfı vasıtasıyla yasalara ve İçişleri Bakanlığı’nın genelgesine rağmen yurtiçinde kurban derilerini toplama faaliyetlerini sürdürmüştür.

-Aynı grup yurtdışında ise Uluslararası İslami Yardım Teşkilatı vasıtasıyla kurban başına 200 Mark almak kaydıyla 50 bölgede büyük çaplı kurban kesim kampanyası düzenlemiştir. Geçen yıl 36 bölgede düzenlenen bu kampanya ile 30 bin kurban kesimi yapıldığı tespit edilmiştir.

-Kendilerine müzahir belediyelerde iş yaptırmak ve ihale alabilmek için, vatandaş ve iş adamlarından bağış adı altında para alınmaktadır.

-Özelleştirme kapsamında yapılan ihalelerde, irticai kesim yanlısı şirketlere öncelik verildiği ve bu şirketlerin başta enerji olmak üzere, stratejik öneme haiz sektörlerdeki ihalelere ilgi duyduğu ve birleşerek güç oluşturmaya çalıştıkları hususu açık kaynaklarda yer almıştır.

-Diğer taraftan irticai kesim, Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgesinde ülke bütünlüğüne yönelik yıllardır devam eden terör sorunlarına ümmetçilik anlayışıyla yaklaşarak bölgedeki tabanlarını genişletme çalışmalarını sürdürmektedir. Bu kapsamda yapılan tespitler özetle şunlardır:

-İrticai kesim, bölücü terör örgütünün ısrarla dile getirdiği ateşkes, bölgesel özerklik, genel af, olağanüstü halin kaldırılması gibi hassas konuları kendi medya organlarında sık sık tartışmaya açmış, temsilcileri vasıtasıyla da bölücü terör örgütü ve sözde sürgündeki Kürt parlamentosu üyeleri ile doğrudan ilişkilere girmişlerdir.

-Bölücü terör örgütünün Türkiye’ye yönelik emellerini gerçekleştirmek için, kendine en yakın müttefik olarak radikal İslamcı grupları gördüğü ve Kuzey Irak’taki kamplara yapılan eğitimi, cihat hazırlıkları olarak lanse ettiği tespit edilmiştir.

-İrticai kesimin yükselişi karşısında bölücü terör örgütünün başı Med TV’de yaptığı açıklamada; ülkemizdeki irticai faaliyetlerin artmasını, amaçlarının tahakkuku için uygun bir fırsat olarak değerlendirmiş ve bu kesimle ilişkilerin daha da geliştirilmesi gerektiğini açıkça beyan etmiştir.

-Terör örgütünün başı bu beyanı yaparken, irticai görüşe sahip bazı parti yetkileri de bölgede taban oluşturmak maksadıyla; PKK terör örgütünün güdümünde bulunan HADEP yetkilileriyle yoğun temaslarda bulunmuşlardır. Bu konu televizyonda yayımlanan bir açık oturumda bizzat HADEP yöneticileri tarafından kamuoyuna duyurulmuştur.

-Bir siyasi partinin irtica yanlısı Diyarbakır İl Başkanı bölücü örgüt başının kendi partisinden aday olabileceğini açıklıkla ifade etmiş ve bu görüş maalesef aynı partinin bazı parlamenterlerince de desteklenmiştir. Benzer bir olay, 1991 yerel seçimleri öncesinde HADEP ile iş birliği yapmak suretiyle sergilenmiştir.

-Örgüt tarafından Lübnan’da gerçekleştirilen ikinci konferansta alınan kararlar çerçevesinde “İmamlar Birliği” oluşturulmuş her caminin propaganda ve isyan merkezi haline getirilmesi kararlaştırılmıştır. Bu kararlar bazı camilerde bölücü ve irtica yanlısı bazı imamlar tarafından hayata geçirilmiştir.

-Terör örgütü daha geniş kitlelere hitap edebilmek düşüncesiyle bu kez “Kürdistan İslam Hareketi” adlı örgütü hayata geçirmiştir. 1993 yılının Temmuz ayında yapılan Kürdistan İslam Hareketi Kongresi’nde; diğer din ve gruplarla ilişkilerin geliştirilmesi, kadınların savaş içinde yer almaları, sözde Kürdistan’ın birleştirilmesi ve eski Kürt medrese ve külliyelerinin tekrar canlandırılması hususlarında bir dizi karar alınmıştır.

-Kuzey Irak’ta faaliyet gösteren ve şeriat düzenini Türkiye’ye de ihraç etme gayreti içinde olan İran tarafından İslami Hareket Partisi Lideri Şeyh Osman, ülkemizde bilinen çevrelerden büyük itibar görmüş ve hacca gönderilmiştir.

-Kuzey Irak’ta İslami esaslara dayalı bir Kürt devleti kurmayı amaçlayan Şeyh Osman’ın Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde de sempatizanları bulunmaktadır. Bu kişi vasıtasıyla bölgede İslami hareket canlandırılmaya çalışılmaktadır.

-Bölücü terör örgütünün yan kuruluşu olan Kürdistan İslam hareketi’nin hac organizasyonu yaparak hacca personel göndermesi, irticai kesimin sempatisini kazanmak için yapılan bir faaliyet olarak kıymetlendirilmiştir.

-Avrupa’daki bölücü terör örgütü bürolarıyla Avrupa Milli Görüş Teşkilatı’nın, Türkiye Cumhuriyeti aleyhinde yapılan eylemleri birlikte organize ettikleri, yurtiçinde de Milli Gençlik Vakfı ile HADEP’in Cumhuriyet rejimine karşı ortak mücadele başlattıkları hakkında önemli tespitler yapılmıştır.

-26 Nisan 1997 günü bölücü terör örgütü PKK’nın Almanya’nın Dusseldorf kentinde, Ermeni örgütlerinin Bonn’da Türkiye Büyükelçiliği önünde yaptıkları gösterilerden üç gün sonra irticai unsurların Köln’de uydu vasıtasıyla yaptıkları rejim karşıtı propaganda yayınının aynı günlere denk gelmesi batılı ülkelerde Türkiye’ye karşı Kürt kartından sonra Ermeni irtica kartlarının da aynı anda oynanmaya başlandığı şüphesini beraberinde getirmiştir.

-Türkiye’de etkinliği gittikçe azalan bölücü terör örgütünün yurtiçinde ve yurtdışında irticai unsurların gerisinde ve desteğinde yer almaya başladığı ve ittifak oluşturma çalışmaları ile yeni bir çıkış yolu arama gayreti içinde olduğu bugün belirginlik kazanmaktadır. Bunun yanı sıra İrticai kesimin, hedefine ulaşmak için İslami terör örgütleri ve başta İran olmak üzere uluslararası terörizme destek veren ülkelerle olan bağlantıları incelendiğinde durum özetle şu şekildedir: İran; Şeriat esaslarına dayalı bir rejimin Türkiye’de kurulması için planlı olarak maddi ve manevi her türlü desteği sağlamaktadır. Bu çerçevede:

-Terör eylemleri de icra eden radikal İslamcı gruplardan Hizbullah, Selam ve İslami hareket örgütlerinin İran tarafından yönlendirildiği ve üst düzey yöneticilerinin İran’da eğitildiğine dair tespitler mevcuttur. Bir örnek olmak üzere, yakalanan bir İslami hareket militanı, verdiği ifadede “İran’da eğitildiğini ve Türkiye’deki İranlı diplomatlarla ilişki kurduklarını” beyan etmiştir.

-İran, Türkiye’de eylemlerde bulunan İslami terör örgütü militanlarına maddi destek, pasaport ve İran’da barınma imkanları vermektedir. Yakalanan bir Hizbullah terör örgütü militanı açıklamasında; “Tahran’a dönen Ankara Büyükelçisi Ali Rıza Bagheri’nin Türkiye ile İran arasındaki tüm bağlantıyı sağladığı, elçinin ayrılışından sonra Ankara’daki bu görevi İstanbul’da bulunan İran Başkonsolosunun üstlendiği, kaçaklara para ve pasaport sağladığını, İran’da barınma ve ihtiyaçlarının karşılanması için görevlilere talimat verdiğini” ifade etmiştir.

-İran, özellikle basın yoluyla, icra ettiği propaganda ile irticai kesime destek vermekte, Türkiye’nin iç işlerine açıkça müdahalede bulunmaktadır. Nitekim 4 Mayıs 1997 tarihli Tahran Times Gazetesi verdiği haberde “Türkiye’de Generaller kısa sürede halkı bastırabilirler ama uzun sürede Cezayir’de ortaya çıkan olay Türkiye’de tekrarlanabilir” ifadesini kullanmış, maalesef bu tip müdahalelere ilgililerce sessiz kalınmıştır.

-İran, Türkiye-İsrail ilişkilerini kendi amaçları doğrultusunda kullanmaktadır. Bu kapsamda; 10 Mayıs 1997 tarihli Kayhan International Gazetesi’nin bir haberinde “Türkiye’deki İslamiyetçiler, İslami dünyanın menfaatlerini tehdit eden diğer İslami ülkeler ile siyasetlerini koordine etmeye gayret edeceklerdir” diyerek İslami kesime destek vermiştir.

-İran Türkiye’deki irticai unsurları motive etmek için her türlü gayreti göstermektedir. Nitekim, İran Devrim Muhafızları Komutanı General Rızai, televizyonda yaptığı bir konuşmada iki cephede birden savaşabileceklerini, bunlardan birinin ABD, diğerinin de Batı komşusu olduğunu söyleyerek Türkiye’deki irticai unsurlara destek verdiğini açıkça ortaya koymuştur.

Libya

-İrticai kesimle yakın ilişki içerisinde bulunmakta ve başta maddi destek olmak üzere her yardımı yapmaktadır. Son olarak 14 Nisan 1997 tarihinde Libya’da düzenlenen bir festivale Libya lideri Kaddafi’nin özel davetlisi olarak Türkiye’den irtica yanlısı üç milletvekilinin katılması fevkalade dikkat çekicidir. Libya ayrıca İslami Selamet Cephesi vasıtasıyla da Türkiye’deki irticai unsurlarla yakın iş birliği ve desteğini sürdürmektedir.

Suudi Arabistan

-İrtica eğilimi olan milletvekili ve bürokratlara ilave hac imkanı sağlayarak, sempati kazanmakta, irticai unsurlara maddi destek vermektedir.

-Hac sezonunda S.Arabistan’da işçi olarak çalıştırılmak üzere Türkiye’ye 500 kişilik kontenjan verildiği, işçilerin vize işlemlerinin Arabistanlı bir firma tarafından yapıldığı, vize olarak işçi başına 1000’er dolar talep edildiği, toplanan paranın Türkiye’deki irticai örgütlere bırakıldığı tespit edilmiştir.

-Suudi Arabistan, ayrıca Müslüman Kardeşler ve Rabıta Örgütü vasıtasıyla, Türkiye’de faaliyet gösteren bankacılık ve finans sektörleri ile temasta bulunarak irticai kesime yüksek düzeyde maddi destek sağlamaktadır.

Sudan

-Türkiye’deki irticai kesimle yakın ilişki içerisinde bulunduğu, İslami terör örgütlerine destek verdiği bilinmektedir. Yakalanan bir Hizbullah örgütü mensubu bir şahıs verdiği ifadede “Sudan makamlarının kendilerine her türlü lojistik ve para yardımı yaptığını, kamp kurmaları için başkent yakınlarında yer tahsis ettiklerini ve askeri eğitim kampının kurulma aşamasında olduğunu” ifade etmiştir. Yine bu devlette bulunan teröristlerin içinde irtica yanlısı 4 Türkün de bulunduğu belirlenmiştir.

-Buraya kadar arz edilen hususlar doğrultusunda irticai faaliyetlerin ulaştığı boyutlar ise şu şekilde belirlenmiştir.

-Nihai hedefine ulaşmak maksadıyla; irtica kesimin gayesi din adamı yetiştirmek değil, siyasal İslamı gerçekleştirecek kadrolar oluşturmaktır. Nitekim, geleceğin kadrolarını oluşturmak amacıyla öğrencileri başta hukuk ve siyasal bilgiler fakülteleri ile polis akademileri olmak üzere idareci yetiştiren yüksekokul ve üniversitelere yönelmekte ve halen artarak devam eden kadrolaşma faaliyetleriyle de uygulamaya geçmektedirler.

-Halen sadece kayıtlı Kuran kurslarına devam eden edenlerin sayısı 1 milyon 685 bin olarak belirlenmiş, yapılan incelemede her beş yılda bir bu sayının iki katına çıktığı tespit edilmiştir. Bu durumda 2005 yılında bu rakamın 7 milyona çıkacağı değerlendirilmektedir.

-Bu rakamlara izinsiz olarak faaliyet sürdüren Kuran kurslarındaki öğrenci sayısı da ilave edildiğinde, ulaşılacak rakamın büyüklüğü takdirlerinize maruzdur. Bunun yanı sıra;

-İrticai kesimin İslam devletinin kalesi olarak gördükleri İmam Hatip Okullarında ise durum daha da düşündürücüdür. 1995 verileri ile yapılan bir çalışmada, ülkemizdeki 561 imam hatip lisesinde 492 bin 809 öğrenci bulunduğu ve yılda 53 bin 553 kişinin mezun olduğu tespit edilmiştir. Oysaki yıllık imam ihtiyacı 2 bin 288 kişidir. İhtiyaç fazlası 51 bin 345 kişinin, özellikle hukuk, siyasal bilgiler ve polis akademilerine bilinçli olarak yönlendirilmesinin amacı, kısa ve orta vadede devlet kadrolarını işgal ederek siyasal İslam olgusu içinde, İslami bir devlet yapısını oluşturmaktır.

-Öte yandan 92 bin 700 din görevlisinin mevcut olduğu Diyanet İşleri Başkanlığı’nın yıllık din hizmetlerinde istihdam edilecek personel ihtiyaç sayısı 2 bin 288 kişi olarak belirlenmesine rağmen;

-Adından da anlaşılacağı üzere din hizmetlerinde istihdam edilmesi gereken imam hatip lisesi mezunlarından 51 bin 345 kişinin halen açıkta olması gerekmektedir. Ancak bu kişiler siyasal İslamın kadrolaşması yönünde yerlerini bulmuşlardır.

-İrticai kesim, halkın din duygularını, örf ve adetlerini, geleneklerini istismar ederek, aidat, yardım ve hibe gibi usullerle trilyonlarca lira maddi yardım toplamakta ve sağladıkları menkul ve gayri menkullerle büyük maddi imkanlara ulaşmaktadırlar.

-Bu yardım ve hibeleri yapanların arasında İslamcı kesimden milli gelirden en üst seviyede pay alan kişiler yoğun olarak yer almaktadır.

-Kamuoyunda yüz siyasal İslamcı patron olarak bilinen bu kişilerin servet durumu özetle şöyledir: 6 kişinin 100 trilyondan fazla 5 kişinin 20-50 trilyon 15 kişinin 10-20 trilyon 13 kişinin 1-10 trilyon Diğerlerinin ise 1 trilyonun altındadır.

-Bu durum ticaret-siyaset ve tarikat üçgeninin ülkemizde etkin olarak işlediğini göstermektedir.

-İrticai kesim içinde halen 30 kadar radikal örgüt bulunmaktadır. Bu örgütler MGK kararları sonrasında irticai kesimce gösterilen tepkileri yeterli bulmamakta, eyleme geçilmesi gerektiğini ileri sürmektedirler. Radikal örgütlerin gelişmeler karşısında daha geniş bir taban içinde yeniden örgütlenerek, terör eylemlerine yönelmesi kuvvetle muhtemel görülmektedir.

-Buraya kadar arz edilen iç ve dış gelişmelerin Türkiye Cumhuriyeti devletini hedef alması, Cumhuriyetin temel niteliklerine karşı özellikle laikliği dinsizlik olarak algılayan siyasal İslamcı zihniyetin hakim olması yönünde gayret sarf edilmesi.

-TSK’yı durumdan vazife çıkarmak ve İç Hizmet Kanunu’na göre verilen ana görevleri doğrultusunda tehdidi yeniden değerlendirmesi keyfiyetini ortaya çıkarmıştır. Bu noktadan hareketle; Bilindiği üzere;

-Türk Silahlı Kuvvetleri’nin görevi 211 sayılı Türk Silahlı Kuvvetleri İç Hizmet Kanunu’nun 35’inci maddesinde “Türk yurdunu ve anayasa ile tayin edilmiş olan Türkiye Cumhuriyeti’ni kollamak ve korumaktır” şeklinde belirlenmiştir. Bu madde 1935 tarihli eski İç Hizmet Kanunu’nda da aynı şekilde ifade edilmektedir.

-Bu görev TSK, İç Hizmet Yönetmeliği’nin 85/1’inci maddesinde “Vazifesi Türk yurdu ve Cumhuriyetini iç ve dışa karşı, lüzumunda silahla korumak” şeklinde ifade edilmiştir.

-Bu nedenle dışarıdan gelebilecek bir tehlikenin bertaraf edilmesi Türk Silahlı Kuvvetleri’nin bir görevi olduğu gibi, anayasa tarafından belirlenen Cumhuriyet’in niteliklerin değiştirmeye ve ortadan kaldırmaya yönelik olarak içeriden ve dışarıdan gelecek tehlikelere karşı Türk yurdunu ve anayasa ile tayin edilmiş Türkiye Cumhuriyeti’nin koruma ve kollanması TSK’nın görevidir. TSK bu görevini yapabilmek için dış tehdidi olduğu gibi iç tehdidi de değerlendirmek zorundadır. Bu husus, Türkiye’nin milli askeri stratejisinin vazgeçilmez bir öğesi olup, hayati milli menfaatlerimizin bir neticesidir.

-Son zamanlarda yazılı ve görsel basında bilgi noksanlığı nedeniyle tartışılan iç tehdit değerlendirmesi; TSK’nın, asli görevi olup mevcut mekanizmaya aykırı bir işlemi asla söz konusu değildir. Kendisine yasa ile verilmiş olan görevin gerektirdiği değerlendirmeyi yaptığı ortadadır. Bu durum, diğer bir kurumun görevine müdahale şeklinde düşünülemez. Bilakis Genelkurmay Başkanlığı’nın yasa gereği resen yapmak zorunda olduğu bir görevdir.

-Diğer taraftan; TSK için, durumdan vazife çıkarmak ve gerekli tedbirleri almak da bir görevdir. Dolayısıyla Türkiye Cumhuriyeti’ni iç ve dış tehdide karşı koruma ve kollama görevini yaparken, mevcut ve muhtemel tehditleri devamlı olarak izlemek ve değerlendirmek milli askeri stratejiyi oluşturmanın yanı sıra en kötü senaryoyu da tespit etmenin de temel noktasıdır. Bunun yanı sıra;

-2945 sayılı MGK ve MGK Genel Sekreterliği Kanunu’nun 2’inci maddesinin; A fıkrasında düzenlenen MGK kavramının tanımında, iç ve dış tehditten bahsedilmesi, iç ve dış tehdit değerlendirmesinin münhasıran MGK ve Milli İstihbarat Teşkilatı tarafından yapılacağı anlamına gelmez.

-Diğer taraftan, 2937 sayılı Devlet İstihbarat Hizmetleri ve Milli İstihbarat Teşkilatı Kanunu’nun 5’inci maddesinde de bakanlıklar ve diğer kamu kurum ve kuruluşlarına devlet istihbaratına ilişkin olarak kendi konularında, görevlerinin gerektirdiği istihbaratı oluşturmak görevi verilmiştir.

-Milli İstihbarat Teşkilatı’na aynı yasa tarafından Milli Güvenlik İstihbaratını, devlet çapında oluşturması da Genelkurmay Başkanlığı’nın görevine ait tehdit değerlendirmesine esas olacak istihbaratı oluşturmasına engel teşkil etmez. Bu itibarla;

-Türkiye’deki irticai faaliyetlerin yarattığı tehdidin, Genelkurmay Başkanlığı’nca bölücü terör tehdidiyle aynı düzeye çıkarılmasında izlenen usul de yürürlükteki mekanizmaya uygundur.

-Nitekim; Bakanlar Kurulu’nun 17 Eylül 1992 tarih ve 92/3514 sayılı kararnamesiyle onaylanan “Milli Güvenlik siyaset belgesi”nde Türkiye Cumhuriyeti’ne yönelik tehdit, iç ve dış tehdit olmak üzere iki ayrı başlık altında incelenmiştir.

-Bu çerçevede; bölücü terörist faaliyetler söz konusu dokümanın yazıldığı 1992 yılı itibarıyla, ulaştığı boyutlar nedeniyle Türkiye’nin karşı karşıya olduğu tehdit nevileri içinde birinci önceliği olan ve partiler üstü bir anlayışa ele alınması gereken bir mahiyette ve bir devlet sorunu olarak görülmüştür.

-Yine iç tehdit başlığı altında; bazı İslam devletlerince geliştirilip desteklenen şeriat düzenine dayalı İslami tehdidin laik devlet düzenine karşı ciddi bir tehlike teşkil ettiği belirtilmiştir. Bu doküman, ömrü belli bir süre ile sınırlanmış bir belge olmayıp gelişen siyasi, askeri, ve sosyal olaylara bağlı olarak her yıl Aralık ayında, ilgili kurum ve kuruluşlardan gelen öneriler kapsamında güncelleştirilen bir dokümandır.

-Bu bağlamda; son dönemde Türkiye’de ivme kazanan, devletin sosyal, siyasi, ekonomik ve hukuki temel nizalarını tamamen veya kısmen değiştirerek Şer’i esaslara dayalı bir düzen kurmayı amaçlayan irticai faaliyetler, TSK tarafından değerlendirilerek, 28 Şubat 1997 tarihinde toplanan MGK’da başlıca gündem maddesi olmuştur.

-Ancak bundan sonradır ki; TSK irticai faaliyetleri iç tehditte, bölücü terör ile aynı seviyeye, yani birinci önceliğe yükseltmiş ve bu duruma bağlı olarak, yeni bir teşkilatlanma içinde Batı Çalışma Grubu oluşturulmuş ve faaliyete geçirilmiştir. İşte bu teşkilatın oluşturulması ile TSK tarafından siyasal İslamın ülke genelinde resmi çıkartılarak, irticai faaliyetlere ilişkin ülke boyutundaki genel görüntü, tüm yönleriyle yakınen takip ve kontrol altında izlenmektedir.

-Hal böyle iken; TSK’ca Türk-Yunan ve Kıbrıs sorunlarına ilişkin dış tehdit değerlendirmesi ile bölücü terörün meydana getirdiği iç güvenlik ile ilgili değerlendirme ve oluşturulan konsepte bugüne kadar hiç tepki gösterilmemesine rağmen bugün, iç tehdit unsurlarının diğer bir kolu olan ve irticai faaliyetlerdeki hayati öneme haiz gelişmeler doğrultusunda, yapılan değerlendirmeye, belli çevrelerce reaksiyon gösterilmesi din sömürüsü ve bezirganlığını cüretle yapan bu kesimin, TSK’yı kamuoyuna karşı özellikle din düşmanı olarak takdim etmesinin en açık ifadesidir. Bu noktadan hareketle sonuç olarak;

-Atatürk’ün ilke ve inkılapları doğrultusunda ortaya koyduğu eğitim ve kültür politikalarının, çok partili dönemde oy kaygısı ile terk edilmesini müteakip, meydana gelen boşluğu iyi değerlendiren irticai kesim, ülkemizde halen laikliği dinsizlik olarak algılayan siyasal İslamcı bir kitlenin oluşumuna yönelik propaganda, kurumlaşma ve kadrolaşma faaliyetlerine ağırlık vermiş bulunmaktadır.

-Bugün önemli birçok devlet kadrosunun irticai kesimin eline geçmesi artan bir şekilde devam etmektedir. Özellikle devletin karar mekanizmasını oluşturan önemli ve öncelikli görev yerlerinden mülki idare, yargı, maliye ve emniyet güçlerine sızılmakta, birçok mahalli idare ve kamu iktisadi teşebbüslerinin büyük bölümünde kadrolaşma yönünde altyapı tesis edilmesi çalışmaları yoğun bir şekilde devam etmektedir.

-Diğer taraftan irticai kesime karşı bilinçli olarak devletin ilgili organlarınca yeterli denetim yapılmamasından ve yasaların gereği gibi uygulatılmamasından istifade bu kesimin eylem ve faaliyetlerini artan bir cüretkarlıkla icra ettiği görülmektedir.

Özellikle Türk Ceza Kanunu’ndan kaldırılan 163’üncü maddenin yarattığı boşluğun doldurulmaması, irticai kesime güçlü bir propaganda imkânı ve ortamı sağlamıştır.

-Artan irticai faaliyetlere karşı alınan KGK kararları göstermelik bazı tedbirler dışında uygulanmamıştır. Kararların kamuoyu gündemine sokularak engellenmesine çalışılmaktadır.

-MGK kararlarını TSK’nın dayatması olarak kamuoyuna yansıtan irticai kesim, TSK ile halkı karşı karşıya getirerek, Silahlı Kuvvetleri yıpratmaya çalışmaktadır.

-Önemli bir ekonomik güce sahip olan irticai kesimin, bu alandaki, arttırarak devam ettirdiği faaliyetlerini sürdürebilmesi halinde, daha güçlü mali imkanlara kavuşabileceği değerlendirilmektedir.

-İrticai kesim, kendi ideolojisini ülkeye yerleştirmek ve hakim kılmak doğrultusunda, halihazırda ülkenin en hassas konusunu oluşturan kanlı terör örgütü PKK ile ilişkiye girmekten kaçınmamakta, bu şekilde terörü sona erdireceği noktasından hareketle, örgütü ve bölge halkını kendi amaçları için kullanmanın yollarını aramaktadır.

-İrticai kesimin, bir yandan içte siyasal İslamı gerçekleştirmeye çalışırken, diğer yandan Türkiye’deki laik ve demokratik rejimi kendileri için tehdit olarak gören başta İran olmak üzere teröre destek veren bazı İslam ülkeleriyle dayanışma içine girerek halkımızı Atatürk’ün hedef olarak gösterdiği Batı medeniyetinden uzaklaştırmaya yönelik çabalar içinde olduğu gözlenmektedir.

-4 Mart 1929 tarihinde, devrin Başbakanı merhum İsmet İnönü, TBMM’de yaptığı tarihi bir konuşmada; “Efendiler tehlike kapının eşiğine gelinceye kadar sabreden büyük Meclis, Cumhuriyeti kurtarmak için keskin ölçülerin zamanı geldiğine hükmetmiş, dinin devletten ve siyasetten uzaklaştırılması da geçen devirde tamamlanmıştır. Vatandaş mabedinde kendi itikadı ve vicdanı ile serbest bırakılmış, onun arık ve temiz inancı bu dünyanın karışık işlerinden kurtarılmıştır. Hiç kimse bir vatandaşa, dini inancından, ibadetinden ötürü bir engel çıkarmaya nasıl muktedir olmayacaksa, dindar silahı ile de hiç kimse TBMM’nin herhangi bir kanununa, bir vatandaşın emniyet ve haysiyetine dil uzatmaya imkân bulamayacaktır” demiştir. Oysaki bugün:

-Mensuplarına barış, saygı ve sevgi karşılıklı yardımlaşma ve iyi ahlakı öğütleyen toplumu ayıran değil kaynaştıran, diğer dinlere dahi hoşgörü ile yaklaşan dinimize aykırı olarak; “Dinimize küfrettiler” sloganları ile insan boğazlayan caniler, Abbasi döneminden bile geri bir ilkelliği açıkça sergilemektedir.

-İşte bu anlayıştır ki bu kesim, bugün bilinçli bir şekilde TSK’yı din düşmanı olarak göstermektedir.

-Netice olarak irticai kesimin halihazır faaliyetleri itibarıyla; Atatürk’ün temellerini attığı ve çerçevesi anayasamız ve belirlenmiş olan demokratik, laik ve sosyal hukuk devleti anlayışı dışına çıkarak, Türkiye Cumhuriyeti devletini yıkmayı amaçladığı açıkça görülmekte ve ülkemizde siyasal İslamı gerçekleştirme yolunda oluşan irticai tehdidin çok ciddi boyutlara ulaştığı değerlendirilmektedir.

-Ancak Türkiye devletinin şekli Cumhuriyet, rejimi demokrasidir. Cumhuriyet ümmet olmayan bir millet kavramını ve üniter devlet yapısını esas almıştır. Türkiye Cumhuriyeti devletinin en bariz karakteristiği, Atatürk ilkelerine, demokratik, laik ve sosyal hukuk devletine, insan haklarına, hukukun üstünlüğüne dayanan çağdaş bir siyasal sistemi benimsemiş olmasıdır. Nitekim Anayasanın; -Birinci maddesi: Türkiye devleti bir Cumhuriyettir.

-İkinci maddesi: Türkiye Cumhuriyeti, Atatürk milliyetçiliğine bağlı, demokratik, laik ve sosyal bir hukuk devletidir.

-Dördüncü maddesi ise: Birinci ve ikinci maddelerdeki hükümlerin değiştirilemeyeceği ve değiştirilmesinin teklif edilemeyeceği hükümlerine amirdir.

-Böylece Anayasanın temel nitelikleri kapsamında, Türkiye Cumhuriyeti’nin bağımsızlığına, halkın egemenliğine, milli değerlerine laikliğe, devletin ülkesi ve milleti ile bölünmez bütünlüğüne ve üniter devlet yapısına bağlılık Türk devlet sisteminin temel taşlarıdır. Bu husus milleti ile devleti arasında bir antlaşmadır.

-Bu antlaşmaya kuralları bilerek, uygulayarak ve uygulatarak riayet eden her vatandaş Türk milletinin onurlu ve saygıdeğer mensubudur.

-Bugün itibarıyla; artan boyutta devam eden irticai tehdidin, Türkiye Cumhuriyeti’ni yıkmayı hedef alan fevkalade ciddi boyutu; Atatürk’ün kurduğu Cumhuriyet ilkeleri doğrultusunda memleketini seven demokratik ve laik her vatandaşın dikkatle izlemesi ve bu tehdidi her kesime anlatması, tarafsız kalmaması ve icraatta bulunması ana görevdir.

-Bu noktadan hareketle; Atatürk’ün kurduğu modern ve laik Türkiye Cumhuriyeti devletinin nitelikleri değişmeyecek, değiştirilemeyecektir. Bunlar; Tek millet, Tek vatan, Tek devlet, Tek dil, Tek bayrak olarak ifade edilmektedir.